Pauline van Broekhuizen is kunstschilder en gebruikt 17^e-eeuwse technieken voor haar olieverfschilderijen. Deze techniek heeft zij zichzelf in de loop van haar leven eigen gemaakt. Zij volgt lessen bij diverse schilders, maar komt al snel tot de ontdekking dat ze het meeste geboeid wordt door de wonderbaarlijke uitdrukkingsmogelijkheden van olieverf. Elke keer weer is het een avontuur om met dit kunstenaarsmateriaal uitdrukking te geven aan dat wat ze wil laten zien.  Dit kan de koelte van een zijden lap op de warmte van een wollen doek zijn of de transparantie van de levendige tere huid van vissen tegen het dode vaalgrijze materiaal van een plastic bak of de doorzichtige huid van een slak tegen zijn kalkige huisje aan.

Stillevens geven haar bij uitstek de mogelijkheid om met haar techniek in de stofuitdrukking te laten zien wat ze wil vertellen. Hierbij gaat het in de kern altijd om tegenstellingen die elk hun eigen schoonheid bezitten.

De aquareltechniek gebruikt ze vooral voor schetsmatige ontwerpen voor het olieverfschilderij, hoewel ze ook zelfstandige aquarellen schildert.

Na omzwervingen in het welzijnswerk, de kinderbescherming en de Universiteit, waarbij zij in de zijlijn haar interesse in het schilderen niet verloochende, is zij  pas op latere leeftijd weer teruggekeerd in het kunstenaarsvak. Ze is nu praktisch fulltime schilder en heeft een atelier in Amsterdam.

Would you like to be informed of new events? Click here.